یکی از مشهورترین اشعاری که مورد توجه اهل بیت (علیهم السلام)قرار گرفته شعر عذری عرب زبان است واین همان شعری است که عذری درآن اشاره می کند که روز عاشورا امام حسین (علیه السلام)به برادرش حضرت عباس(علیه السلام)پناه آورد وبعدباخود می گوید پناه برخدا امام هیچ وقت بررعیت پناهنده نمیشود که در خواب بخدمت سالارشهیدان (ع)میرسد وحضرت می فرمایند :عذری خوب نوشته ای بقیه شو هم چنین بنویس
او ما اتاک حدیث وقعةِکربلا
انّی وقد بلغ السماءَ قَتامُها
یوم ابوالفضل استجاربه الهدی
والشمس من کدرالعجاج لثامها
والبیض فوق البیض تحسب وقعها
زجل الرعود اذا اکفهر غمامها
فحمی عرینته ودمدم دونها
ویذب من دون الشری ضرغامها
بطل اطل علی العراق مجلیّا
فاعصوصبت فرقا تمور شامها
فکانه صقر باعلی جوها
جلی فحلق ماهناک حمامها
فهنالکم ملک الشریعة واتکی
من فوق قائم سیفه قمقامها
وکذالکم ملا المزاد وزمها
وانصاع یرفل بالحدید همامها
حتی اذا وافی المخیم جلجلت
سوداء قدملا الفضا ازرامها
حسمت یدیه ید القضاءبمبرم
ویدالهدی لم ینتقض ابرامها
الله اکبر ایُّ بدر خرَّ من
افق الهدایة فاستشاط ظلامها
تالله لاانسی ابن فاطم اذا جلا
عنه العجاجةیکفهر قتامها
و هوی علیه ما هنالک قائلا
الیوم بان عن الیمین حسامها
الیوم سار عن الکتائب کبشها
الیوم غاب عن الصلاةامامها
الیوم نامت اعین بک لم تنم
وتسهدت اخری فعزَّ منامها